แม้ทะเลาะกัน.. คนดีกับคนพาล ก็ต่างกัน

แม้ทะเลาะกัน.. คนดีกับคนพาล ก็ต่างกัน ถึงแม้สัตบุรุษวิวาทกัน ก็กลับเชื่อมกันได้สนิทโดยเร็ว ส่วนคนพาลทั้งหลาย ย่อมแตกกันเหมือน ภาชนะดิน เขาย่อมไม่ได้ ความสงบเวรกันเลย คนดีกับคนพาลนั้น แตกต่างกันลิบลับ แม้จะทะเลาะกันก็ยังแตกต่างกัน คนดีมีความอดทนสูง มีความอดกลั้นมาก ไม่แสดงความโกรธให้เห็น ยกเว้นมันเหลืออด แล้ว... แต่กระนั้นก็หายโกรธเร็ว คนดีย่อมไม่ผูกโกรธ และย่อมให้อภัยซึ่ง กันและกันเมื่อใจสงบ ความเป็นมิตรจึงเชื่อม เข้าหาได้โดยไม่ยาก... เหมือนไม้ขีดลงไปในน้ำ น้ำย่อมไหลเข้าหากันอย่างรวดเร็ว แนบแน่นสนิทและไร้ร่องรอย คนพาลมักขาดความอดทนอดกลั้น มักแสดงอาการโกรธอยู่เสมอ โกรธก็ง่าย แต่หายยากคนพาลย่อมผูกโกรธ ผูกใจเจ็บย่อมไม่อภัยให้ใครง่ายๆ เมื่อคนพาลวิวาทกับคนพาล เหตุการณ์ย่อมบานปลาย เวรของเขาย่อมพอกพูน ย่อมแตกกัน ยากนักที่จะสมานเข้าหากัน เหมือนหม้อดิน ที่ตกกระทบพื้นแล้ว แตกกระจัด กระจายไม่สามารถ นำมาต่อกันได้อีก ดังนั้นจงอย่าอยู่ใกล้ คนพาลและอย่าวิวาท กับใครๆ เลย